Η φύση και οι Έλληνες

Στο έργο του "Η Φύση και οι Έλληνες", ο Schrodinger ανιχνεύει χρονολογικά τα δύο βασικά αδιέξοδα της σύγχρονης σκέψης: τη ριζική διχοτομία μεταξύ θρησκευτικού και επιστημονικού λόγου, και την κρίση αυτογνωσίας που προκύπτει από την επαφή με τη Φύση. Μελετώντας τους προσωκρατικούς διανοητές, ο στόχος του Schrodinger δεν είναι απλώς διδακτικός και ιστορικός. Πάνω απ' όλα σκοπεύει να φωτίσει το παράδοξο της σύγχρονης επιστήμης, η οποία πιστεύει ότι προσεγγίζει την ολοκλήρωση της όσο περισσότερο κατανοεί το ανέφικτο του πράγματος.

O μεγάλος πρωτοπόρος της θεωρητικής φυσικής είχε το ταλέντο - τη σπάνια ικανότητα - να διατυπώσει σε λιγότερο από εκατό σελίδες, αυτό που οι περισσότεροι συγγραφείς δεν κατάφερναν να εκφράσουν σε έργα με πέντε φορές μεγαλύτερο όγκο. Το έργο του "H φύση και οι Έλληνες" είναι μία από τις καλύτερες στιγμές της συγγραφικής δραστηριότητάς του. Επιπλέον, η έντυπη παρουσίαση των διαλέξεών του, είναι αρτιότερη από τα κείμενα των ομιλιών του, δεδομένου ότι έχει προσεχθεί ιδιαίτερα - από τον ίδιον - η πυκνότητα των ιδεών και ο κομψός τρόπος έκφρασης.